Gorredijk

Veenstra, Wietze

De „burgemeester van Gorredijk" met pensioen „Ik hald op fan wurkjen, mar wy bliuwe paraat"

GORREDIJK - „Jo moatte by Veenstra wêze, Wietse Veenstra. No, dat is maklik. Jo witte de Nijewei..? Dêr is 't, mar ik tink net dat er thuis is. As ik jo wie dan besocht ik it om iterstiid. Altyd op 'en paad no". Vraag een willekeurige Gorredijkster waar Wietse Veenstra woont en hij wijst je feilloos de weg. Dat is niet zo verwonderlijk. Veenstra, de „stem van het dorp", moet zo langzamerhand de bekendste Opsterlander zijn en dat heeft zo zijn redenen. Er kan in de grootste plaats van de gemeente niets gebeuren of Veenstra is er mee op de hoogte. Sterker, vaker nog is hij de „schuld" van een heleboel dingen die Gorredijk ten goede komen.

Veenstra is voorzitter van Plaatselijk Belang, van de VVV, de handelstentoonstelling, „Beatrixoord" afdeling Opsterland, bestuurslid van commissies die op de vingers van twee handen niet zijn te tellen, raadslid en motor achter veel zaken, waarmee Gorredijk de afgelopen decennia zijn voordeel heeft gedaan. „Overal inzetbaar", aldus Wietse van der Velde, directeur van Van der Velde bv in Bakkeveen, desgevraagd. „Overal inzetbaar, as it mar foar de mienskip is. As io skiljè, Wietse ik ha wat, kinst my ek helpe, dan komt er. Hy hat in ferskuorrend soad dien foar De Gordyk". Van der Velde is een van mensen die een groot feest voorbereiden ter ere van Veenstra, samen met mr. Brands, makelaar Harm Jan Bijlsma, Harm Hoving, Jaap Jongstra, mevrouw Rinsma-Numan, Doeke Rollema uit Nij Beets, Rudolphy in Gorredijk, Ernst de Vries in Gorredijk en Van der Voort in Nij Beets. Het feest zal op 16 januari in De Skans worden gehouden. Volgens de warbere Harm Jan Bijlsma staat nu al vast dat het een succes wordt: „Jo kinne mar better betiid komme, want it wurdt hartstikke drok".

„Pikelhearring"

Veenstra werd geboren in de Finkebuurt in Kortezwaag. De „alden" hadden een winkeltje en Wietse ging als jongen langs de streek met „pikelhearring". „Us heit hie in protte jild by de streek sitten, yn it lést safolle dat hy sels net mear betelje koe, dat doe moasten üs heit en mem der mei ophalde. Dat wie in minne tiid. Myn suskes moasten faam wurde en ik waar boerefeint yn Duerswald". In '39 kwam hij in verband met de mobilisatie vervroegd in dienst. „Wy ha oant 10 maaie yn Haarlem sitten. Doe bin 'k yn it Akademysk sikehüs te lane kaam. Buiten gevecht gesteld, sa gong dat". Dadelijk na de oorlog meldde Veenstra zich opnieuw bij Defensie. Als burger in dienst van het ministerie heeft hij er inmiddels 40 jaar op zitten. „Ik bin der kaam foar de kontrole op de benzine en de oalje, en sa gean ik der ek wei. Aardich wurk, mar wol in protte ride fansels". Veenstra begon in een kever, „mei fan dv heule lytse rütsjes. Ik ha noch sa 'n spjeldsje han fan de importeur. Dat krigen je as je der 200.000 kilometer mei riden hiene".

Politiek

Naast zijn toch drukke dagelijkse bezigheden bemoeide Veenstra zich al gauw met wat we tegenwoordig noemen sociale en maatschappelijke zaken. „Us heit wie ek wol in bytsie sa. In CHUman, dy't him net stilhold as him wat net noaske. Ik wit noch dat hy yn 'e wurkferskaffing siet. Lan oanmeitsje en sa. No wiene der, dy koene allemachtich hurd yn it grünwurk. Dy mannen üt Jobbegea dy laken derom, dat dy pakten der gauris in hoekje by. No moast it gemiddelde lean ütkomme op 24 sinten de oere, mar dy't avensearje koe, dy fertsjinne 28 sinten. Dat moast by in oar helle wurde. Dêr koe üs heit net oer en dy sei der wat fan. It waard suver in saak. Falkena, boargemaster fan Schoterland en de man dy't yn 'e wurkferskaffing foar master opsloech, kaam en üs heit koe tenei wol thüs bliuwe. Ik wit ek noch dat vs heit botte teloaursteld wie vn Colijn. Dy spruts yn Drachten en dêr hie er sein „aan de lonen der arbeiders zal niet meer getornd worden". Mei dat boadskip kaam üs heit thüs, maar in pear dagen letter gongen de leanen twa sinten omleech. De lytse man krige it wer op it board". Dat is anno 1985 nog steeds, of misschien wel weer zo, aldus Veenstra. „Der binne noch heultiid twadderangs boargers. Dat fyn ik teminsten. As jo regeltsjes meitsie moatte lykas frijstelling fan gemeentlike belestings, de „eenmalige uitkering"' ensa, dat fynt de maatskippij sa stadichoan normaal, maar dat is sa net. Jou elts genóch om op in fatsoenlike menier troch de tiid te kommen. Dy regeltsjeboel om de earmsten te sparjen, dat wurket allinnich mar in noch grutter ünderskied tusken wurkjenden en net-wurkjenden yn'e han. Mei dy regeltsjes wurde dè minsken noehfis mei de noas op it feit drukt hoe öfhinklik as se binne. Dat moat sa net", aldus Veenstra, die 24 iaar geleden in de politiek verzeild raakte. „Ik stie op in ünferkiesber plak op de list fan 'e CHU mar ik bin der mei foarkarstimmen ynkaam. „Stemt Wietse Veenstra" of sokssawat hiene wy op de pamfletten oan „de inwoners van Opsterland"! stean. Wy krigen twa setels en dat siet de konkurrinsje lang net lekker. Fjouwer jier letter wiene wy mei üs trij-

Breuk met CHU

Het kwam een jaar of tien geleden tot een breuk met de CHU, omdat de partij het oor wat veel naar het college liet hangen, aldus Veenstra. „Se wiene wat te gewillich, dat doe tocht ik, it moat oars". Veenstra richtte een eigen partij, Opsterlands Belang, op en enkele colle§ a-raadsleden verheugden zich al een eetie op Veenstra's afscheid van de politiek, want ook toen al kon hij knap eigenwiis zijn. „Veenstra, jo binne in polityk lyk", zei Jan Zandberg, toen ARman, nu wethouder voor het CDA, destijds. „Mar it kaam oars". Het „Veenstraeifect" miste zijn uitwerking niet: „Wy kamen mei f jouwer setels yn 'e ried. Dat hie net ien ferwachte, mar wy sels wol. Wy hiene wakker reklame makke. Dat gebeurde doe noch net. Uzes wie de earste echte politike kampanje. No docht elts it, mar dat wie doe oars". Bij de volgende verkiezingen kreeg de partij twee zetels. „Se ha Wietse healveard", seine se, moai net! Mar by de léste ferkiezings ha wy dochs wer trije plakken helle. Het succes was de achterban van Opsterlands Belang destijds lichtelijk naar het hoofd gestegen. Er werd zelfs gezinspeeld op een wethoudersfunctie voor Veenstra, maar het is er nooit van gekomen. Het zou, goed beschouwd, ook een degradatie zijn geweest voor de „burgemeester van Gorredijk".

„Net oerdriuwe"

Er is, zegt Veenstra, de afgelopen jaren heel wat gebeurd. „Der binne in soad dingen ferbettere. Men hie de tiid ek mei lansels. De ferbettering fan de doarpen, de oanlis fan sportfjilden, de Burgemeester Harmsmaskoaïle, ja, in heute soad". Aan veel dingen heeft Veenstra meegewerkt, sommige zaken zouden, geven betrokkenen toe, zelfs nooit zijn gelukt als Veenstra zijn schouders er niet onder zou hebben gezet. Dat geldt voor de amateursport, het gaat op voor dingen op kerkelijk gebied, het geldt voor toerisme om het maar wat vaag te houden, want het voert te vt alle verdiensten van deze man te men. „En jo moatte H ek nel te raar dwaan", waarschuwt Veenstra. „Jo moatte net oerdriuvvt Een ding wil hij nog wel kwijt omdat hij er met veel plezier op terugkijkt. „Net dat it foar De Gordyk doe wal oplever* hat, mar gewoan, it wie prachtich . Dat was toen Gorrediik de strijd met Beetsterzwaag aanbond om het gemeentehuis. Er waren plannen voor een nieuw gemeentehuis in Beetsterzwaag en Veenstra en de zijnen vonden dat een geschikt moment om de ambtenaren naar Gorredijk te halen. „De Gordyk as grutste plak fan Opsterlan moast it gemeenlenüs ha. Tsjalling de Jong fan de PvdA en ik, wy ha nacht en dei op 'en paad west. Mei hantekenlisen by de doarren del. Vn Oerterp krigen wy de minsken ek mei, se tekenen om it leven. Wy hiene sein, as it gemeen.' tehüs op 'e Gordyk komt. dan krijt in hulpsekretary. Dat sy woene wol. Wy ha hjir byienkomsten han. dun kaam Sjoerd van der Schaaf, haadredakteur fan it Parool te sprekken, it ETIF hiene wy achter üs, it hat heul spannend west. Mar wy ha it net oprêd. De riedsleden ut Beets stemden foar De Sweach. Hiene dy harren stilheiden, dan hie it klear west. Mar ja, Beets wie tichter by De Sweach, dat hat de trochslach jün". Volgende week zet Veenstra een punt achter zijn werk bij Defensie, maar dat betekent niet, dat hij nou stil thuis gaat zitten. „Ik hald op fan wurkjen", zegt hii, „mar wy bliuwe fansels paraat . Hij zal ongetwijfeld wat vaker thuis zijn en dat vindt zijn vrouw Annie toch wel plezierig. Niet dat ze er onder gebukt ging, dat haar man vaak alleen maar thuis was om te eten en te slapen, want daar heeft ze zich mee verzoend. „It is syn hobby. Lit mar fleane. As jo sizze dat wol ik net lije, dan ha jo ommers beide te pakken", zegt ze. Tegen het naderende feest kijkt ze wel wat op. „Hoe soene jo it fine?", zegt ze. „Wy ha ófpraat, wy litte it mar oer üs komme", zegt Veenstra, „sear sil it net dwaan".
 Veenstra: „It hat foar De Gordyk neat opsmiten mar it wie in moaie tiid".

(12-01-1985 bron Leeuwarder Courant)