H.J. Backer
Hilmar Johannes Backer (Dordrecht, 13 januari 1882 – Glimmen, 29 april 1959) was een Nederlandse hoogleraar in de scheikunde aan de Universiteit Groningen. Van 1930-1931 was Backer rector magnificus van de Universiteit van Groningen; als afscheidsrede van deze functie gaf hij onder de titel Simplex Sigillum Veri (eenvoud is het kenmerk van het ware) een populair-wetenschappelijke uitleg over de organische chemie. Uit hoofde van zijn functie was hij toen lid van het bestuur van het Groninger Universiteits Fonds. Kort voor het einde van de Tweede Wereldoorlog (4 april 1945) werd hij gearresteerd wegens de illegale activiteiten van zijn voormalige huisgenoot Lammert Heringa (naar wie later een straat genoemd zou worden in Gorredijk) en in de gevangenis gezet, waar hij de cel deelde met de verzetsman A.E. Gorter (die op 9 april 1945 vermoord werd in Bakkeveen). Niet lang na het einde van de oorlog werd Backer benoemd tot lid van het Comité Scientifique van het Institut International de Chimie Solvay in Brussel, dat eens in de drie jaar een conferentie organiseerde over een actueel onderwerp voor een selecte groep onderzoekers. Hij gaf daar zelf ook in 1947 een lezing over isotopen en in 1950 over het mechanisme van oxidatie.