Gorredijk

Rampen - Van Nieff, Nico

Nico Rampen - van Nieff, 1913 - † 1996

Het was bijna vanzelfsprekend dat er aan Nico Rampen, over de meest markante figuur op de Nederlandse kermis een pagina op deze site werd besteed. Jarenlang presenteerde hij zich als de kapitein van zijn bootjesmolen en was een ware kindervriend. Nico verscheen dan ook vele jaren met zijn ,,Bootjesmolen'' op de Gordykster Merke waar veel ouderen in hun kindertijd een boottochtje op Nico zijn bootjescaroussel hebben gemaakt.
De publiciteit schuwde hij ook niet. In de meeste plaatselijke kranten stonden grote artikelen over hem en zijn attractie. Bij de lokale omroepen was hij een graag geziene gast. Maar zijn grootste hobby was toch wel het fotograferen van alles wat maar los of vast zat tijdens een kermis. Hij fotografeerde niet alleen kermis attracties maar ook de diverse exploitanten bij huwelijken en begrafenissen. In zijn laatste jaren maakte hij nog heel veel opnames van luchten met prachtige wolken partijen.

    
EEN ECHT KERMIS KIND

Nicolaas werd op 15 februari 1913 op de kermis te Zwolle geboren. Zijn vader verdiende zijn geld als toneelspeler en als operateur/explicateur bij een reizende bioscoop op de kermis. In die omgeving groeide Nico op. Op 13 februari 1936 trouwde hij met Elizabet van Nieff en zij gingen met een poppenkast de kermis op. Hier konden zij nauwelijks van rond komen en werkten bij andere kermis exploitanten, zoal bij Roelf Rijnsbergen in de viskraam, op de stoomcarrousel van Cornelis Sipkema en in 1941 als boniseur op de Steilwand van Willem Dirks.In de wintermaanden stak hij ook de handen uit de mouwen en werkte op de suikerfabriek in Groningen en was hij ook in dienst bij de brandweer op het Zuiderdiep. In de oorlogsjaren werd Nico in Duitsland te werk gesteld als buschauffeur.

DE FAMILIE VAN NIEFF

Harmannus Johannes van Nieff trouwde op 6 juni 1897 te Groningen met Johanna Reints. Na hun trouwen begonnen zij met een kleine schiettent die vervoerd werd op een ‘beugelkar’ getrokken door twee honden en dan zelf te voet. Na de schiettent volgde een ijskar, een draaimolen, waar een paard in liep. Later kwam er een zweefcarrousel, een ponybaan, een oliebollenkraam en als laatste reisden zij met een cakewalk. In de loop der jaren kregen zij 8 kinderen waaronder dochter Elizabet.

    
ZELSTANDIG OP REIS

Na de oorlog kwam hij in Groningen terug uit een Duits kamp. Er moest brood op de plank komen. Hij bouwde een klein draaimolentje uit allerhande sloopmateriaal van een in de oorlog verwoestte suikerfabriek. In 1946 ging hij voor het eerst met dit molentje zelfstandig op pad. Hij stond toen op de Ossenmarkt in Groningen. Maar door toeval zag hij bij een oliebollenbakker iets staan dat op een draaimolen leek. Zwaar verwaarloost ondergebracht in een oude kapotte pakwagen. Maar hij zag er wel iets in en begon de molen op te knappen tot baby - jeepcarrousel. Later verkocht hij deze molentjes aan zijn collega’s Arjaans uit Joure en aan Buwalda uit Leeuwarden. Ondertussen had hij zelf alweer een eenvoudige bootjesmolen gebouwd, met daarin zeilbootjes. In het voorjaar, als er nog geen kermis was, fungeerde hij een paar jaar achtereen als Prins Carnaval. Niet helemaal tevreden met het reizende leven dreef Nico met zijn vrouw een korte periode een horeca gelegenheid in Sneek en wel het kippenrestaurant ‘De Kriel’.

DE SPEEDWAY BOOTJES CARROUSEL

De molen met de zeilbootjes vernieuwde hij en presenteerde in 1961 de Speedway bootjes carrousel, zoals deze er nu nog uit ziet. De ombouw had hij zelf uitgevoerd, de houten bootjes, de vuurtoren in het midden, eigenlijk alles. Thuis had hij een grote werkplaats waar hij, vooral in de wintermaanden, op zijn gemak kon werken aan de bouw van nieuwe bootjes en voerde hij reparaties uit. Het schilderwerk aan de molen voerde hij zelf uit, als hobby schilderde hij thuis ook prachtige landschappen. Wat de molen zo bijzonder maakte was de manier waarop de kindervriend ‘Ome Nico’ de zaak zelf exploiteerde. Het plezier straalde altijd van zijn gezicht af als hij de scheepsbel luidde voor de volgende rit. Met een draai aan een echt groot stuurwiel zette hij de bootjes in beweging. De pluim heeft hij altijd in ere gehouden, want wie de pluim grijpt, mag gratis nog een ritje maken. Geheel in stijl en gekleed in een uniform van zee - kapitein exploiteerde hij zijn molen. Dat uniform had hij overgehouden na de viering van het 700 jarig bestaansfeest van Amersfoort. Zijn ringbaard heeft hij toen gelijk maar uit laten groeien tot een echte baard.

JUBILEUM GORDYKSTER KERMIS


De bootjesmolen in het verleden met de naam "Speedway Carousel" van de familie Nicholaas Rampen/van Nieff wie heeft er niet in gezeten? Menigeen zal hier de pluim hebben gevangen wat werd beloond met een gratis rit! Deze attractie was een begrip in Gorredijk. Met hard en ziel een zaak exploiteren compleet gekleed in uniform, pet en met baard Nicholaas Rampen (Nico) had als bijnaam kapitein Iglo, o wat genoot deze man van zijn vak! In het jaar 1981 stond de familie maar liefst 35 jaar aaneengesloten op de Gordykster kermis (1946-1981) een hele mijlpaal daar waar nog vele jaren achtereen zouden gaan volgen en was het tot halverwege de jaren 90 dat de huidige kapitein Geert Eeringa (welke het roer overnam van Rampen) de Gorredijkster kermis aandeed. Op de foto kreeg Nico Rampen uit handen van de bekende Gorredijkster winkelier Klaas Idzinga een aandenken aan deze mijlpaal. (Foto J. Seinstra)

HET EINDE

Op 8 augustus 1994 overleed zijn vrouw Elizabet op 82 jarige leeftijd te Groningen. Een paar jaar later op 10 maart 1996 overleed Nico in Winsum in de leeftijd van 83 jaar.

 

Nog voor zijn overlijden is de molen overgenomen door Geert Eeringa uit Musselkanaal, die hem gelukkig op dezelfde manier exploiteert als Nico. Geert staat eveneens in een uniform van zee - kapitein aan het grote stuurwiel, luidt de bel voor een volgende rit en laat de kinderen de ‘pluim’ grijpen voor een gratis rondje.De bootjesmolen is inmiddels meer dan 100 jaar oud. Dus mocht Geert ooit weer eens Gorredijk aandoen met de Gordykster Merke, bezoek de bootjesmolen dan en denk dan weer even aan Kapitein Nico.

(bron: Kermishistorie)